نگاهی به برونسپاری آموزش زبان انگلیسی

در یادداشت سید نصرت الله فاضلی برای خبرگزاری رسانه معلم آمده است: واگذاری و برونسپاری آموزش به بخش پیمانکاری از نگاه اقتصادی صرف به آموزش در دولت محترم نشات می گیرد ابتدا طرح خرید خدمت آموزشی ،سپس بسته حمایتی با واگذاری مدارس دولتی به بخش پیمانکاری ادامه یافت که مخالف با قوانین بود ولی با همه مخالفت ها انجام پذیرفت الان ناقوس واگذاری درس زبان خارجی به آموزشگاه علمی آزاد نواخته شده است تا با بهانه کاهش هزینه، غول بخش خصوصی در آموزش وپرورش و آموزش وپرورش سایه را تقویت نمایند
دلایل ابن واگذاری کمبود معلم وشاید عدم کار آمدی آموزش زبان خارجی در مدارس وهزینه کمتر در آموزشگاه های زبان است
همه این دلایل علیل بدون پشتوانه تربیتی ،قانونی ومغایر با اسناد تحولی است اولا ظرفیت آموزشگاه های علمی آزاد کشور پاسخگوی ساعات آموزش زبان که از سال هفتم شروع می شود نیست و ظرفیت موجود هم کیفیت لازم را از نظر استاندارد های فضای فیزیکی آموزشی و محیط یادگیری ندارند و این رویکرد باعث توسعه محیط تدریس غیر استاندارد مانند بعضی از مدارس غیر دولتی فعلی می شودو اموزشگاه های فعلی حتی فضای مناسب برای فعالیت تعریف شده آموزشگاه را ندارند ودر کنار کسب وکارهای مغایر با فضای یادگیری مانند سوپر مارکت، آرایشگاه زنانه و … دایر است و فضای امنی برای دانش آم وزان نیست طراحان این طرح ابتدا گزارشی از وزارت آموزش وپرورش و مرکز پژوهش مجلس از وضعیت آموزشگاه از نظر فضا و مدرسان ، عملکردبگیرند و ابتدا آنها راوادار به ماموریت هایشان بنمایند وتکلیف بما لایطاق برای آنها تعریف نکنندقانون دولت را موظف کرده است که کلیه معلمان از مسیر دانشگاه فرهنگیان جذب شوند و درس زبان خارجی مصداق ماده 28 نیست تا معلمان آزادخارج از دانشگاه فرهنگیان مجوز تدریس داشته باشند ثانیا براساس سند تحول، آموزش تربیت محور است و ومدرسه فضای امنی با ترکیبی از نیروی انسانی ، دانش آموز ، فضای کالبدی ومواد آموزشی است که نگاه تفکیکی عامل اصلی در کاهش یادگیری و آسیب به شکل گیری هویت یکپارچه دانش آموز است امروز در کنار معلم ومواد آموزشی محیط یادگیری نقش بسزایی در فرایند یادهی -یاد گیری دارد بهروری آموزش بستگی به طراحی موقعیت ودرک آن توسط دانش آموز دارد که موقعیت در محیط یادگیری غنی ومتنوع ایجاد می شود آموزشگاه های آزاد اتاق دارند نه کلاس و موقعیت یادگیری جو حاکم بر آن آموزشی و تربیتی نیست کانون آموزشی _ تربیتی محسوب نمی شود ثالثا عدم موفقیت آموزش زبان در مدارس قضاوت بدون پشتوانه پژوهشی است و میزان موفقیت را با میزان ساعات آموزشی آن باید سنجید و از سوی دیگر اهداف آموزش زبان در آموزشگاه ها مکالمه است در حالی که مدارس ماموریت آموزش برای فهم متون علمی را دارند ودور جدید تغییرات کتاب درسی و برنامه درسی زبان به مکالمه نیز پرداخته شد ولی امکانات لازم برای ارزشیابی در گذر تحصیلی با رویکرد گفتگو در مدارس فراهم نیست رابعا حضور دانش آموزان در آموزشگاه ها در کنار خیابان های شهر را در هنگام ورود و خروج و زنگ تفریح را تصور فرمایید و ازدحامی که در کنار مغاز ها خواهند داشت چه بازار بلبشویی خواهد شد چرا که کمتر آموزشگاهی است که حیاط روباز برای زمان غیر کلاسی بچه ها داشته باشند برای افزایش نتایج یادگیری زبان بهتر است 1-آموزش زبان در مدارس بجای تدریجی هفته دوساعت در هفته به صورت تراکمی حداقل هفته چهار ساعت ارایه شود تا دانش آموز یادگیری آن تثبیت شود2- براساس نظر امام جامعه آموزش زبان خارجی از حصز آموزش زبان انگلیسی در آید و شورای سیاستگذاری آموزش زبان در سطح ملی تشکیل گرددوبا مولفه هایی مانند ارتباط فرهنگی ، سیاسی ، ارزشی و اقتصادی آموزش زبان خاص مانند روسی ، چینی و… را تعیین نمایند 3- کارگاه آموزش زبان در مدارس بزگ راه اندازی شود و مدارس کم جمعیت مجاورهم بتوانند از آن استفاد نمایند 4- ازفضای مدارس در اوقات خالی برای آموزش تکمیلی با همیاری خانواده استفاده شود