چرا قبوض مدرسه را دانش آموزان پرداخت کنند؟

دولت جمهوری اسلامی ایران طبق اصل سوم قانون اساسی موظف است که آموزش و پرورش رایگان برای همه و برای تمامی سطوح فراهم آورد ولی بعد از گذشت حدود چهل سال از تدوین این اصل در این سالها شاهدیم که گویا دولت ترجیح می دهد نگاهی اقتصادی به نهادی کاملا فرهنگی آموزش و پرورش داشته باشد و با زیان ده تصور کردن این بنگاه در صدد کم و قطع کردن بودجه های خرد و کلان آن باشد تا جایی که مردم مستضعف یعنی صاحبان اصلی این انقلاب مجبورند با نبود توانایی مالی بچه های معصوم خود را در مدرسه های دولتی بسپارند مدارسی که این روزها حتی بودجه پرداخت قبوض گاز در این سرمای پاییز و زمستان را ندارند مدارسی که مدیرانش تنها راه جلوگیری از قطع گاز را درخواست مالی مکرر از اولیا یافته اند و وقتی با اعتراض والدین روبرو می شوند که مگر مدرسه دولتی نیست پاسخی نمی شنوند به جز اینکه همین است که هست اگر پرداخت نکنید بچه های شش ساله تان باید از سرما بلرزند و احتمالا آنفولانزا را تجربه کنند! سرمایه های انسانی امروز انقلاب در مدرسه های دولتی که با قطع بودجه روبرو هستند براحتی جلوی چشم همه به هدر می روند و کسی هم آب در دلش تکان نمی خورد. آنهایی که دستشان به دهانشان می رسد مدارس غیر انتفاعی به دادشان می رسد و آنهایی که مستضعف هستند البته باید با ناامیدی تمام این اوضاع را تحمل کنند چون امیدی به اصلاح ندارند حتی با پیگیریها. پیگیریهای رسانه ای که به قولهای تو خالی منجر می شود همین می سازد مردمی ناامید از آینده نمی دانم چرا این سطور را با اوج ناامیدی نوشتم شاید هنوز کورسوی امیدی هست شاید پانوشت: در یکی از مدارس دولتی ابتدایی استان قم مسئولان مدرسه با دعوت از اولیا از آنها درخواست کرده اند که تمامی هزینه های مدرسه از جمله قبوض آب و گاز و برق و تعمیرات اساسی و ضروری مدرسه و … را باید اولیا بپردازند چرا که آموزش و پروش اصلا به مدرسه جهت پرداخت این هزینه ها کمکی نمی کند به نحوی که با اخطارهای پی در پی اداره گازکه آن هم البته ارگانی دولتی است مواجهه شده اند تصویر قبوض و اخطارهای قطع آن نیز موجود است