پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
قاسم پور حسن، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان، در پاسخ به این سوال که علت گرایش شدید جامعه امروزی برای قبولی در کنکور و رشته های پزشکی چیست گفت: نظام آموزش و پرورش ما دارای دو اشکال اساسی است. اشکال اول در ساختار و اشکال دوم در فهم ساختار آموزشی نهفته است.
آموزش و پرورش ما ذوقی و سلیقه‌ای است
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه بیان کرد: مشکل اول این است که نظام آموزش و پرورش ما ذوقی و سلیقه‌ای و بدون ساختار علمی است و هنوز نتوانستیم بنیان‌های درست و حقیقی آموزش و تربیت را در نظام آموزش و پرورش اجرا کنیم شاید علت اصلی این موضوع فقدان پشتوانه علمی درنظم آموزش و پرورش است.
دانش آموزان در مدرسه چیزهایی را آموزش می بینند که اساسا غیر مفید هستند
پور حسن در ادامه گفت: هنوز نتوانسته ایم متوجه شویم که دانش آموزان در طول زمان تحصیل در مدرسه باید چه چیزهایی و چه اموری را بیاموزند و آموزش ببینند. هم اکنون دانش آموزان در مدرسه چیزهایی را آموزش می بینند که اساسا غیر مفید هستند در حالی که بسیاری از کشور‌های توسعه یافته به طور مداوم در باب نظام آموزش و پرورش در حال بررسی علمی و دقیق پژوهش‌های بنیادین هستند.
دانش آموزان ابتدایی در برخی کشورها کتابی ندارند
وی در ادامه بیان کرد: به عنوان مثال برخی از کشور‌های ژاپن و آمریکا دوران ابتدایی را بدون کتاب به سر می‌برد و دانش آموزان کتابی مطالعه نمی‌کنند که در آن بر اساس نظام حافظه محوری آموزش ببینند بلکه به دانش آموزان این کشورها زندگی آموزش داده می‌شود یعنی این دانش اموزان به درون جامعه برده می‌شوند تا مناسبات جمعی را ببینند و شیوه روابط را بیاموزند.
هیچ پژوهش علمی درباره درستی و مناسب بودن نظام آموزش و پرورش نداریم
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه با بیان اینکه بررسی این مسائل نشان دهنده این است که هیچ پژوهش علمی و بنیادین درباره درستی و مناسب بودن نظام آموزش و پرورش نداریم افزود: نکته دومی که باید درباره نظام آموزش و پرورش کشورمان بدانیم این است که فهم ما از رشته ها، دانش آموزان، تدریس و از گرایش‌های که امروزه در دانشگاه‌ها طراحی می‌کنیم که همه آن‌ها به کنکور مربوط می‌شود غلط است.
هیچ خانواده ای به این فکر نمی کند که ۲۰ سال آینده ایران به یک جامعه شناس نیاز دارد
پور حسن در ادامه بیان کرد: در جامعه ما تب گسترده ای در خانواده‌ها وجود دارد که به تبع سیاست‌های غلط نظام آموزشی در کشور ما شکل گرفته که همه خانواده‌ها در یک ماراتون سرمایه گذاری و تلاش می‌کوشند تا همه در یک ماراتون سرمایه گذاری و تلاش تا مهندس و پزشک تربیت کنند و از بچه های خود همین انتظار را دارند یعنی هیچ خانواده‌ای وجود ندارد که این تلقی را داشته باشد که ۲۰ سال آینده جامعه ایران به یک جامعه شناس به یک ادیب به یک روان شناس نیاز دارد یا نه.
در جامعه ما مهارت بدون دانش در حال سامان یابی است
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه گفت: این امر یعنی اینکه در کشور ما آموزش و پرورش و رشته‌ها و زندگی و علم را آنچنان تقلیل داده ایم به مهارت که این مهارت بدون دانش در حال سامان یابی است. این امر نکته مهمی است به این معنی که محققان و پژوهشگران ما هم باید در باب نظام آموزش عالی بنویسند و فکر کنند و هم درباره آموزش و پرورش.
پور حسن در ادامه بیان کرد: اما آنچه در ایران رخ داده یک امر اتفاقی و آنی نیست بلکه فرآیندی است که به واسطه عدم مطالعات درست و فهم غلط از رشته و علم و دانشگاه از آموزش و پرورش به وجود آمده است. این فهم غلط آنچنان رسوخ پیدا کرده است که بدون یک پژوهش بنیادین و تغییر اساسی نظام آموزشی ما امکان پذیر نیست.
خانواده ها محال است از پزشک و مهندس شدن فرزندانشان دست بردارند
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که چه راه حلی وجود دارد که خانواده ها از این گرایش سدید به پزشکی و مهندسی دست بردارند گفت: خانواده ها بر اساس یک مشاوره یا یک نصیحت محال است از پزشک و مهندس شدن فرزندانشان دست بردارند و به رشته‌ها و گرایش و علومی که مورد نیاز جامعه است توجه کنند.
هیچ خانواده‌ای حاضر نیست بر روی رشته‌های علوم انسانی سرمایه گذاری کند
پور حسن در ادامه بیان کرد: مقصر اصلی این وضعیت خانواده‌ها نیستند مقصر نظام آموزشی ماست که تفکر غلطی را در جامعه ریشه دوانده و باعث شده که هیچ خانواده‌ای حاضر نباشد بر روی رشته‌های علوم انسانی و هنر سرمایه گذاری کند و تلقی کند که فرزند او به یک استاد ادبیات و یا محقق جامعه شناس تبدیل شود مسئله اول این است که‌این تقسیر ناشی از فقدان تامل و فهم ما در دوران ۴۰ و ۵۰ ساله از مسئله علم و نظام آموزشی است.
انتهای پیام/