اواخر سال گذشته، ما یک تحلیل عمیق از روند بی خانمانی دوران همه گیر در شهرهای بزرگ ایالات متحده منتشر کردیم و تصویر پیچیده ای پیدا کردیم: در حالی که بی خانمانی در دهه گذشته در برخی شهرها مانند سیاتل، شهرهای بزرگ دیگر از جمله شیکاگو به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ، نیویورک و فیلادلفیا، شاهد کاهش معنی دار و پایدار بودند. تحقیقات ما روشن کرد که هیچ فشارسنج «یک اندازه مناسب» برای درک چالش آمریکا با بی خانمانی وجود ندارد، و در عوض، توجه به تغییرات منطقهای در روند بیخانمانی میتواند به سیاستگذاران کمک کند تا بفهمند چه چیزی برای کاهش آن کار میکند.
این مقاله تجزیه و تحلیل به روز شده ای از بی خانمانی در شهرهای ایالات متحده را با استفاده از آخرین داده های تعداد PIT منتشر شده از سال 2023 ارائه می دهد (داده های جمع آوری شده در ژانویه 2024 تا پایان سال منتشر نخواهد شد). ما یک بار دیگر مجموعهای ظریف از روندها را در شهرها و مناطق پیدا میکنیم که چالشهای کاملاً جدید را در برخی شهرها (مثلاً نیویورک) نشان میدهد، اما همچنین نقاط درخشانی از موفقیت در کاهش بیخانمانی در سایر شهرها (مانند آستین، تگزاس و ایندیاناپولیس) را نشان میدهد. این یافتهها روشن میسازد که شهرها شواهد و ابزارهایی را برای کاهش بیخانمانی در اختیار دارند – فقط باید اراده سیاسی برای سرمایهگذاری و گسترش آنها وجود داشته باشد
PIT در واشنگتن دی سی ماه گذشته به ما گفت: “آنچه که امشب انجام می دهیم مهم است، اما کاری که فردا انجام می دهیم مهم تر است.”
مسائل را برای درک بی خانمانی در ایالات متحده تعیین کنید
تصویر ملی از روند اخیر بی خانمانی تیره و تار است. ایالات متحده به طور کلی شاهد افزایش 12 درصدی بی خانمان ها بین سال های 2022 و 2023 بوده است ، با افزایش 15 درصدی در شهرهای بزرگ. اما با نگاه دقیق تر به روندها، نقاط روشنی وجود دارد.
در 9 شهر از 44 شهر بزرگی که در سال 2023 شمارش کامل PIT را تکمیل کردند، نرخ بی خانمانی بین سالهای 2022 و 2023 ثابت ماند یا کاهش یافت، با نرخ در آستین، تگزاس، رالی، NC، ایندیاناپولیس، و کلرادو اسپرینگز، کللو. درصد از سوی دیگر، نیویورک، آلبوکرکی، NM، پورتلند، اوره، آتلانتا و بوستون شاهد افزایش شدید بی خانمان ها است
چهار شهری که در گزارش اصلی خود با دقت بیشتری بررسی کردیم (شیکاگو، نیویورک، سیاتل، و فیلادلفیا)، داستان هایی از پیشرفت و شکست ظاهر می شوند (شکل 1). سال گذشته، یافتههای ما نشان داد که علیرغم تصور افزایش بیخانمانها در این شهرها، نرخ کل بیخانمانها طی دهه گذشته در سه مورد از این چهار شهر کاهش یافته است: شیکاگو (42٪ کاهش)، فیلادلفیا (25٪) و نیویورک (16٪). ). سیاتل دورتر بود، با افزایش بی خانمانی کل 23 درصد و بی خانمان های بدون سرپناه 88 درصد.
با این حال، بین سالهای 2022 و 2023، متوجه شدیم که در حالی که روندهای بلندمدت در سه شهر نسبتاً ثابت باقی مانده است، نیویورک شاهد افزایش 42 درصدی در کل بی خانمانها در آن سال بود (جدول 1، ستون 3) – بزرگترین افزایش در کشور در شرایط مطلق (314 بی خانمان اضافی به ازای هر 100000 نفر جمعیت). این تا حدی نشان دهنده هجوم بزرگ مهاجران بین المللی به شهر از بهار 2022 است، اما همچنین علت اصلی بی خانمانی: هزینه های بالای مسکن و موجودی کم ، به ویژه واحدهای مقرون به صرفه. شیکاگو همچنین شاهد افزایش کل جمعیت بیخانمانها بین سالهای 2022 و 2023 بوده است، اما این شهر همچنان نمونهای از پیشرفت در درازمدت است، با کاهش 7 درصدی بیخانمانها از سال 2015 و کاهش است