پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
بسم الله الرحمان الرحیم
از مصائب آموزش کشور ما کمبود زمان آموزش وشکاف زمان آموزش است تعطیلات رسمی و غیر مترقبه هوا وزمین ساعت آموزشی سالانه را از ۱۰۰ درصد به ۶۰ در صد می رساند وپژوهش ها نشان می دهد که در منطقه ودر جهان رکود تعطیلی را داریم ومتاسفانه پنج شنبه ها را تعطیل کردیم تحصیل در صبح وبعد از ظهر رابه صبح تقلیل دادیم و حجم کتاب درسی را کم وکمتر کردیم حال اینها ظاهر و آشکار پدیده تعطیلی است و پنهان و نهان آن غیبت پی در پی دانش آموزان در مدارس به دلایل موجه وغیر موجه است که نظم وانضباط کلاسی را برهم می زند وشوق یادگیری را به رخوت تبدیل می کند و جایگاه آموزش وکلاس ومعلم را متزلزل می نماید
وآفت بزرگ وبزرگ وبزرگ تنبلی را در بین دانش آموزان رواج می دهد وشاید بلای کشور ما در بین بعضی نوجوانان وجوانان تنبلی باشد که دلایل مختلفی دارد که بخشی از آن مربوط نظام مدرسه ای ماست محتوای آموزشی ، توانمندی نیروی انسانی ، فضا وتجهیزات مدرسه مبنای آن بر عدم تحرک است سه ضلع کتاب و نیمکت ودانش آموز یعنی عدم تحرک است که رخوت وتنبلی زاست
متاسفانه ماده ۵۱آیین نامه اجرایی مدارس غیبت های کمتر از یک ماه دانش آموز رابا تنبیه درج در پرونده دانش آموز کافی دانسته است و غیبت سه ماه متوالی دانش آموز ترک تحصیل محسوب می شود و این آیین نامه نمی تواند انضباط را در مدرسه تامین کند ومدیر و معلم با دانش آموزی که هر هفته غیبت روزانه دارد ویا تاخیر دارد قدرت قانونی بر نظم بخشی به مدرسه ندارند تنها با قدرت مدیریتی و رفتار های روحی وروانی که غالبا بازدارنده قطعی نیست با دانش آموز برخورد می کند
یکی از دلایل این نوع آیین نامه اجرایی با نگاه و چشم انداز تقدم حق فردی بر حق اجتماعی است ونگرش حق بدون تکلیف است وتوسعه حریم خصوصی و تفوق آن بر عرصه اجتماعی است و مدرسه که از رسالت های آن تربیت افراد مسئول پذیر است عملا زمینه فرار از مسئولیت را فراهم می کند و معلم ومدرسه ومدیر با انبوهی از بی انضباطی ها حمایت قانونی و پشتبانی اجرایی نمی شود لذا ضرورت دارد پدیده غیبت دانش آموزان به خوبی تحلیل شود و تصمیم مناسب گرفته شود تا کارکرد اجتماعی دانش آموزان بدون انگیزه غایب بر دیگران ظاهر نشود
سید نصرت الله فاضلی:کارشناس تعلیم وتربیت