ایدئولوژی زدایی در اهداف دوره های تحصیلی

عده ای از اساتید علوم تربیتی وظیفه خود را نشر و اشاعه ی ایدئولوژی‌زدایی از آموزش و پرورش با تاسی از علوم تربیتی خلق شده در دنیای غرب می دانند و نظریات متفکران آنها را در جامعه علمی و غیرعلمی و بلکه عرفی نشر می دهند و آن را مسلم و قطعی و غیرقابل خدشه می دانند و با طرفداران خود در دستگاه های دولتی تصمیم‌گیر و نفوذ در ساختارهای تصمیم گیری آنان مانند شوراهای عالی و غیرعالی و کمیسیون های آنها و بعضا با قراردادهای آنچنانی این افکار را در اسناد ملی به تصویب می رساند که از جمله  آن ایدئولوژی‌زدایی از آموزش و پرورش است تا در پناه شعار زیبای  آموزش و پرورش آزاد و غیرالزامی و غیرآمرانه از بالا به پایین و غیر ارزشی به گمان خود بتواند فرزندانی انتخاب گر و آزاد پرورش دهند تا از هرگونه جهت گیری به دور باشد( البته ایدئولوژی غربی مسثنی از این قاعده است)  و مدعی هستنداگر بچه ها را الزام به خواندن فرائض الهی و یا آموزش تعلیمات خاص دینی و پذیرش نوع خاص حاکمیت سیاسی بکنید این امری ایدئولوژیک است و انتخاب را از بچه ها سلب می کند و گویا ارسال رسول و انزال کتاب خدا باعث سلب اختیار بشر است و ایدئولوژیک است وحق انتخاب را از بشر سلب کرده است و از تعارضات   حق  انتخاب ، اختیار ، آزادی و تقید به دین است در حالی که همچنان این شبهه از اساس بی بنیان است هم چنین شبهه ی ایدئولوژیک بودن آموزش و پرورش در ایران اسلامی  بی اساس است  همانطوری که در تاریخ دیانت اسلامی نحله های کلامی اعتزالی و اشعری و مفوضان و جبریون به خاطر آن  پدید آمدند و بدون اعتصام به کلام الهی و تبعیت از مفسران واقعی آنان یعنی ائمه ی معصومین راه صواب را طی نکردند. آقایون مذکور هم دل به تعابیر و تفاسیر و اندیشه های غرب داده اند و پای درس علمای مهذب و منطقی به ویژه معاصرین مانند شهید محمدباقر صدر و‌شهید مطهری ننشسته اند تا نه تنها این اوامر را در تعارض با آزادی و انتخاب بشر بلکه عین آزادی و اختیار درک کنند و لذت فهم این معانی عمیق و سدید را به همه اندیشه های بشری، زمانی و اقتضایی و گرفتار گرایشات و امیال فردی و اجتماعی، قدرت و ثروت معاوضه نکنند و اولوالعزمی  برای ترویج و تحقیق و تقریر اندیشه های متعالی می شدند‌. نتیجه فضای رسانه ای ایدئولوژی‌زدایی و‌کنفرانس ها و‌نشست های علمی و مقالات در این باره، به ثمر نشست و خود را در تصویب اهداف دوره های تحصیلی در ۹۵۲جلسه شورای عالی آموزش و پرورش نشان داد. در این سند که رسالت تعیین اهداف چهار دوره تحصیلی را بر عهده دارد، و هدف را که باید  امر مطلوب و امری ارزشی بدانند و آن را از نوع نگاه انسان به هستی به دست آورند و آن را از مبانی هستی شناختی مکتب استنتاج کنند طفره رفتند و حال اینکه در اسلام چون هستی دارای مراتب است و بالاترین رتبه آن حق تعالی است، هدف کلی در نظام تعلیم و تربیت اسلامی  قرب به این مرتبه ی هستی  است و همه ی زوایای زندگی فردی و اجتماعی که در سند تحول به شش ساحت تعریف شده است با تعیین نطام معیار اسلامی حیات طیبه ای به دست آید که انسان را به قرب حق یعنی این هدف متعالی برساند اما آقایان روشنفکر دراهداف مصوب هدف راچنان آزاد و لبیرال دیده اندبه طوری که پیروی از قوانین و مقررات را آزادانه از دانش آموزان می خواهند گویا نظام جمهوری اسلامی هیچ هدفی برای زندگی انسانها در قوانین بالادستی به ویژه قانون اساسی پیش بینی نکرده است و دانش آموز خود باید عوامل فرهنگی و اجتماعی اقتصادی و سیاسی را شناسایی کند و با تشخیص راهبرد زندگی شایسته به رفتار پایدار برسد(بند۱دوره دوم متوسطه، ساحت تعلیم و تربیت زبستی وبدنی از اهداف دوره های تحصیلی) ونظام تحصیلی هدفی را تشخیص نداده است یا در بند 3دوره دوم متوسطه ساحت هنری آمده است : دانش آموزآثار فرهنگی و هنری را با مبنای  اصول ارزشی بررسی می کند اما این اصول ارزشی برمبنای کدام نظام است؟

آیا بر اساس نسبی بودن ارزش هاست؟ آیا ارزش ها ابتنای بر عواطف و سلائق انسان ها دارد؟ آیا ارزش ها، تاریخی و زمانمند هستند؟ آیا ارزش ها ابتنای بر عرف و افتضائات صرف اجتماعی دارد یا اینکه ارزش ها دارای اصول ثابت و تغییرناپذیری مانند حسن عدالت و قبح ظلم است؟ وواگر حسن وقبح دارد باید کلیه ی ارزش به این دو اصل ایجابی و سلبی تحلیل شوند. یعنی همانطوری که در قضایای حکمت نظری کلیه قصایا باید به دو اصل اجتماع و ارتفاع نقیضین محال ست، تحلیل شود در حکمت عملی کلیه قضایا باید به این دو اصل برگردد(..حسن عدل وقبح ظلم) ساکت بلکه موضع ارزش زدایی دارد و متاسفانه آنچنان تدوین کنندگان سند اهداف دوره تحصیلی بر این اصل (ایدئولوژی‌زدایی در آموزش و پرورش) اصرار دارند که کلماتی که دارای بار ارزشی بودند حذف کردند و کلماتی که در گفتمان لیبرالی هست جایگزین نمودند تا کلمات در شبکه ی مفهومی گفتمان و مکتب شیعی که از نظر معانی، باهم مرتبط وتنیده هستند در سند غیر ایدئولوژیک  نباشد مانند اینکه به جای اسلام غالبا از کلمه دین استفاده شده است فقط در یک جا آن هم در یک گزاره کاملا مرتبط به اسلام یعنی جاودانگی دین اسلام از کلمه اسلام استفاده شده است و در جاهای دیگر از کلیشه ی ایرانی-اسلامی استفاده شده است و یا کلمه ی کلیدی مهم و ممیز و مخصص مکتب تشیع از مکاتب دیگر یعنی امام در این سند آورده نشده است بلکه  کلمه عام میان همه ی مکاتب بشری و آسمانی یعنی کلمه پیشوایان دینی آورده شده است ( بند ۲ دوره اول متوسطه – بند ۲ دوره اول ابتدایی ساحت اعتقادی، عبادی و اخلاق) و متاسفانه کلمه ی معصومین که  الگوی علم و عمل در ساحت اعتقادی، اجتماعی، سیاسی و‌فرهنگی است  در هیچ جای سند نیامده است در حالی که از اهداف مهم تعلیم و تربیت اسلامی رسیدن دانش آموزان به باور عصمت مطلقه ی ائمه معصومین است یا در بحث علوم انسانی اسلامی که مدتهاست علمای حوزوی و دانشگاهی درباره آن تحقیق میکنند و در زیر مجموعه ی شورای عالی انقلاب فرهنگی ، شورای تحول و ارتقای علوم انسانی با ریاست جناب آقای دکتر حداد عادل(یکی از اعضای شورای عالی آموزش وپرورش) تشکیل شد و  رشته ها و سرفصل های جدید دوره کارشناسی و‌کارشناسی ارشد و دکترا تعریف و تعیین کرده اندوبر اسلامی کردن علوم اسلامی پا می فشارند در این سند توجهی به آن نشده است  و در برنامه درسی ملی نظر حضرت آیه‌الله جوادی آملی از میان نظریات متعدد در علوم انسانی اسلامی انتخاب شد و کلیدی ترین مفهوم این نظریه انتخاب کلمه ی خلقت به جای طبیعت بوده است. تا طبیعت را نتیجه ی فعل و انفعالات شیمی ندانند. متاسفانه در این سند ایدئولوژی‌زدایی، کلمه ی طبیعت ترجیح بر کلمه ی خلقت داده شده است (بند ۲، دوره ی دوم ابتدایی، ساحت اعتقادی) و تاکید حدود ۵ سال مدیران آموزش و‌ پرورش بر این نظریه نادیده گرفته شد. به طوری که این نظریه گفتمان غالب در مدارس‌ در بین مدیران و معلمان شده است. آیا اساسی ترین هدف تعلیم و تربیت و پایه و اساس همه ی اهداف ،توحید در همه ی عرصه ها و قلمروهای انسانی اعم از اندیشه و گرایش و اعمال و رفتار و …. نیست ؟ و اقتضای نگاه توحیدی، وحدت در خالقیت و‌ وجوب و وجود نیست؟ و این  نگاه  توحیدی  است که شبکه  مفهومی خالق، خلق، خلقت خود را نمایان میکند که در این سند مغفول است. آیا می توان نتیجه گرفت که انقلاب نتوانسته است بعد از چهل سال بعضی از عرصه ها از جمله عرصه علوم تربیتی در دانشگاه ها و عرصه قانون گذاری با صبغه ی علمانیت تجربی را فتح کند و از این رو نظارت در این عرصه صرورت بیشتری دارد و متاسفانه تاکنون شورای عالی انقلاب فرهنگی واکنشی نسبت به این اهداف غیرایدئولوژیک نداده است و جای بسیار تاسف است که افرادی کرسی حاکمیت اسلامی را تصاحب کرده اند و به جای صیانت اسناد از تحریف و تضعیف و تحمیل، امور را به محافظه کاری و صیانت از مقام خود سپری میکنند و بودجه ی این ملت را هدر می دهند و آرمان این ملت در زیر دست و‌پای نفوذ عده ای در مراکز . تصمیم گیری  له می شوداما آه و افسوس اینکه در این اهداف ادبیات انقلاب اسلامی مانند جهاد، مقاومت و شهادت، تولی و تبری حذف شده است و عمیق تر  اینکه شناخت بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و‌حاکمیت نظام جمهوری اسلامی و  اصل ولایت فقیه در این اسنناد نادیده انگاشته شده است در حالی که در اهداف مصوب سال ۱۳۷۹ آموزش و پرورش این مفاهیم بوده است.