علوم تربیتی متداول در آموزش با بینش مطهر فاصله دارد

بسم الله الرحمان الرحیم

نظام جمهوری اسلامی اسوه های دارد که هر کدام عرصه ای از زندگی جمعی واجتماعی را راهبری می کنند و اهالی آن عرصه با تاسی از آن اسوه می تواند اعمال وافکار و بینش وگرایش خود را معنا دار کنند و از مفاهیم به تمثل ومثل برسند و از تفکر به قلب و از قلب به عمل با همه وجود خویش دست یابند وگرنه مفاهیم بدون مصداق شاید از مصادیق حجاب و ظلمت به شکل خودشیفتگی وتکبر و به تعبیر قرآنی یفرحون بماعنده من العلم باشد

در عرصه تعلیم وتربیت اسوه والگو استاد شهید مطهری است که با اعتبار شاگردی، امام او را پاره تنش خواند و علامه طباطبایی او را یادگیرنده ای می دانست که هیچ مطلبی از کلاس را فرو گذار نمی کرد و در عشق به استاد به جای رسید بود که درس اخلاق امام را عامل صیانت در طول یک هفته وتاثیر گذار در کلیه شون زندگی بیان می کرد

ودر مقام استادی مسئله شناس بود وعلم را معطوف بر نیاز های جامعه دنبال می کرد که کتاب های مانند خانواده در اسلام ، اخلاق جنسی، مسئله حجاب و تقریر های روش رئالیسم نمونه از این رویکرد مسئله محوری است

ازسوی دیگر مکاتب واندیشمندان غربی را می شناخت و با انصاف علمی آنها را نقد می کرد و نمونه بارزی از وحدت حوزه ودانشگاه بود هم کرسی دانشگاهی داشت وهم منبر تبیین تحریفات عاشورایی داشت هم مصائب ائمه راذ کر می کرد وهم شرحی بر اشعار حافظ داشت

در عرصه سیاسی از ظلم اسرائیل بر فلسطینیان فریاد استغاثه بلند می کرد وهم از استبداد درون مبارزان را راهبری می نمود

از مصائب ما با پیش بینی های حضرت امام فراموشی آثار شهید مطهره است آموزش وپرورش می تواند نظریات ایشان را تئوری های حل مسائل تعلیم وتربیت قرار دهد و بینش مطهر را بر نگاه اندیشمند ان خدا گریز وگاهی خدا ستیز ترجیح دهد و واقع گرایی را به فایده گرایی پراگماتیسم ترجیح دهد ونگاه پوزیتیویستی مخالف با معنویت وما وراطبیعت را در کتب علوم انسانی از جمله علوم تربیتی به ویژه علوم اجتماعی بزدایند وپدیده های جامعه را با حقیقت ربانی و واقعیت دنیایی بررسی نمایند

سید نصرت الله فاضلی #کارشناس تعلیم وتربیت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *