قصه ی پرغصه

غزه را می‌گویم
کودکان به خون غلطیده را می گویم
زنان داغ دیده را می گویم
قصه‌ای است پرغصه
۷۵ سال این قصه ی پرغصه ادامه دارد و جهانیان نظاره‌گرند!

در طرف دیگر میدان
دل‌ها به خدا داده شده اند
و سرها فدایی او
مقاومت را می گویم
دندان ها را به غیظ به هم فشرده اند تا با ریشه کنی این غده سرطانی قصه پرغصه ما را برای همیشه تمام کنند ان شاءالله

عزیزان:
اسم من فلسطین است من زنده خواهم مان

نویسنده: غلامرضا عسکری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *