عدالت آموزشی (قسمت ۱)

«ساختار»

تلاش و تکاپو برای بهینه سازی و ارتقا کیفیت آموزش و پرورش کشور نه تنها دغدغه دست‌اندرکاران دلسوز و دین مدار این نهاد سرنوشت ساز می‌باشد بلکه آرزو و دل مشغولی والدین، صاحب نظران، مسئولان، فرهیختگان حوزه و دانشگاه و همه کسانی است که نگران آینده تربیتی علمی و فرهنگی دانش آموزان در نظام جمهوری اسلامی ایران هستند.

در بحث عدالت آموزشی و رفع دغدغه های دلسوزان باید دید آیا ساختار فعلی آموزش و پرورش با عدالت سازگار است؟

نظر مقام معظم رهبری در این باره را بخوانید:

«آموزش و پرورش کنونیِ کشور ما، ساخته و پرداخته‌ی فکر ما و برنامه‌های ما و فلسفه‌ی ما نیست، این یک امر واضحی است، این هم جزء مسلمات است، منتها به آن توجه نمی کنیم! از روزی که نظامی به نام نظام آموزش و پرورش در این کشور به وجود آمد – از آغاز کار – بنای کار بر آن فلسفه‌ای نبود که ما امروز دنبال آن فلسفه هستیم. دو عیب بزرگ وجود داشت. یک عیب از جنبه‌ی اعتقادی و ایمانی، یک عیب از جنبه‌ی سیاسی و مدیریتی کشور.»

«بر اساس گزارش نهادهایی همچون مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی با شکاف طبقاتی در عرصه آموزش و پرورش رو به رو هستیم.»

«اینها همه ناشی از همان نظام قدیمی است که از آن وقت مانده است و همانطور که قبل ها عرض کردیم، کهنه، متراکم، غبار گرفته، متصلّب، در نظام ما باقی مانده است.»
(رهبر معظم در دیدار وزیر و معلمان)

عزیزان در همه ی امور بخصوص در بحث آموزش و پرورش باید به توصیه های رهبر معظم انقلاب، از این حکیمی که «جهانی است بنشسته در گوشه ای» عمل کنیم.

نویسنده: غلامرضا عسکری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *