پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
بودجه تخصیص یافته به وزارت آموزش و پروش در سال ٩٩،نشان می‌دهد که انفعال و کهنه ماندن سیستم آموزشی و پرورشی کشور نه فقط به دلیل عدم توجه مسئولین این نهاد که به دلیل عدم توجه دولت نیز هست.
گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو– سیده زهرا حسینی؛ می‌گویند: خشت اول، چون نهد معمار کج تا ثریا می‌رود دیوار کج. این حکایت همه‌ی سال‌های وزارت آموزش و پروش است؛ ساختمانی عریض و طویل که می‌تواند لقب عیال‌واری به خود بگیرد، وظیفه‌اش تعلیم و تربیت پایه‌ی کشور و تاثیرگذاری بر جامعه است اما نه تنها در تامین نیاز‌های حداقلی خود برای انجام فعالیت‌های ابتدایی به مشکل برخورده که این‌روز‌ها با مشکل تغییر مکرر راس این نهاد دست و پنجه نرم می‌کند و قطعا با این اوصاف الباقی مسیر و فعالیت‌هایش نیز دچار اختلال و نابسامانی می‌گردد و البته شرایط را وقتی می‌توان وخیم‌تر خواند که هیچ تلاش و واکنشی جدی از سوی مسئولین این وزارتخانه دیده نمی‌شود و فقط تکالیف ابتدایی را بدون توجه به حل مشکلات موجود، انجام می‌دهند.
١٧ آذرماه امسال رئیس جمهور، لایحه بودجه سال ٩٩ را تقدیم مجلس کرد و بودجه وزارت آموزش و پرورش به گفته وزیر این وزارتخانه درخواست تخصیص ۵٣هزار میلیارد بودجه را به هیات دولت داده‌اند و حال در لایحه دولت ۵٧هزار میلیارد بودجه برای وزارت آموزش و پرورش کشور تعریف کرده‌اند با وجود آنکه میزان کسری و معوقات این وزارتخانه بودجه‌ای بیشتر می‌طلبد و این نشان می‌دهد که انفعال و کهنه ماندن سیستم آموزشی و پرورشی کشور نه فقط به دلیل عدم توجه مسئولین این نهاد که به دلیل عدم توجه دولت نیز هست و این میزان بودجه نشان از ادامه همان قصه سال‌های گذشته دارد.
به گزارش دانشجو؛ بودجه پیشنهادی دولت برای وزارت آموزش‌وپرورش در سال ۹۹، معادل ۵۷ هزار و ۱۲۲ میلیارد و ۷۷۷ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان تعیین شده است که از این میزان، سه هزار و ۶۲ میلیارد و ۳۸۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان برای اعتبارات تملک دارایی سرمایه‌ای اختصاص یافت.
بودجه سال ۹۹ با جزییات بیشتری همراه است و به جای دستگاه‌ها به برنامه‌ها بودجه اختصاص یافته است و بودجه واحد‌های زیر مجموعه وزارت آموزش‌وپرورش نیز به این شرح تقدیم مجلس شده است:
بودجه ارتقای سلامت دانش‌آموزان: ۱۳۷ میلیارد و ۴۴۱ میلیون تومان
برنامه تربیت بدنی دانش‌آموزان: ۲۷۰ میلیارد تومان
برنامه آموزش ابتدایی: ۲۳ هزار و ۳۳۳ میلیارد و ۸۷۹ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان
برنامه آموزش استثنایی: ۱۳۱۸ میلیارد و ۴۲۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان
برنامه آموزش پیش از دبستان: ۵۲ میلیارد تومان
برنامه آموزش دوره متوسطه اول: ۱۵ هزار و ۵۱۴ میلیارد و ۲۵۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان
برنامه آموزش دوره متوسطه دوم: ۹۰۲۲ میلیارد و ۸۷۴ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان
برنامه حمایت از فرهنگیان: ۶۱ میلیارد و ۲۳۷ میلیون تومان
برنامه تأمین کتاب‌های درسی: مواد آموزشی و کمک آموزشی، ۶۳ میلیارد و ۲۴۵ میلیون تومان
برنامه راهبری توسعه مدارس غیردولتی و مشارکت‌های مردمی: ۴۵ میلیارد و ۵۰۶ میلیون تومان
برنامه راهبری نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور: ۲۸ میلیارد و ۲۱۳ میلیون تومان
برنامه آموزش و پرورش دانش‌آموزان سرآمد: ۴۱ میلیارد و ۲۲۳ میلیون تومان
برنامه پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان: ۳۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان
برنامه پرورشی، امور تربیتی و توانمندسازی دانش‌آموزان: ۲۰۳ میلیارد و ۹۹۰ میلیون تومان
ارتقای حرفه‌ای معلمان: ۸۲ میلیارد و ۷۴۶ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان
برنامه آموزش دوره متوسطه دوم فنی و حرفه‌ای: ۲۳۰۵ میلیارد و ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان
برنامه آموزش دوره متوسطه کاردانش: ۳۱۷۹ میلیارد و ۹۷۶ میلیون تومان.
با
این گزارش دو ایراد و نقد مهم بر لایحه بودجه سال آینده برای وزارت آموزش و
پرورش وجود دارد؛ اولین نقد وارده بر این لایحه این است که طبق قانون
برنامه ششم توسعه یکی از شاخص‌های مهم تناسب بودجه، تأمین منابع مالی برای
به‌کارگیری و تربیت‌معلم است که عدم تخصیص منابع مالی متناسب برای این امر
منجر به کمبود معلمان شایسته و توانمند در مدارس دولتی و کاهش کیفیت تعلیم و
تربیت در این مدارس می‌شود.
دیگر ایراد وارد بر لایحه بودجه وزارت آموزش و پرورش عدم توجه کافی به دوره آموزش ابتدایی کشور است، دوره ابتدایی از این جهت آموزش پایه است، مهم‌ترین دوره تحصیلی محسوب شده که نیازمند توجه بیشتر و از همه مهم‌تر تأمین منابع مالی مناسب‌تر است.
طبق سند تحول بنیادین «فراهم آوردن تسهیلات و امتیازات مناسب برای جذب و نگهداشت نیرو‌های کارآمد در دوره ابتدایی و تقویت نگاه تخصصی زیربنایی به این دوره تحصیلی» مورد تأکید است، اما در بودجه سال ۱۳۹۹ نه تنها چنین توجهی صورت نپذیرفته است، بلکه دوره آموزش ابتدایی به تناسب جمعیت دانش‌آموزی و هزینه‌های خاص این دوره سهم کمتری از بودجه دارد در حالی که جمعیت دانش‌آموزی دوره ابتدایی به میزان قابل‌توجهی از دوره متوسطه اول و دوم بیشتر است. اگر هزینه بیشتر آموزش‌های متوسطه را با جمعیت بیشتر دانش‌آموزان دوره ابتدایی معادل بدانیم باید، بودجه دوره ابتدای حداقل معادل بودجه دوره متوسطه اول و متوسطه دوم نظری باشد. در صوتی که بودجه دوره متوسطه (نظری) بدون کاردانش و فنی و حرفه‌ای ۲۴ هزار میلیارد تومان و بودجه دوره ابتدایی ۲۳ هزار میلیارد تومان است.
البته میزان ایرادات وارده بر لایحه بودجه تخصیصی وزارت آموزش و پرورش بیشتر از این دو است، اما این دو نقد به دو مشکل بزرگ در وزارت آموزش و پرورش که دو دلیل مهم در انفعال و پیری وزارتخانه است، برمی‌گردد و در مجموع می‌توان به احتی که گفت که این میزان بودجه به هیچ عنوان نمی‌تواند برنامه‌های کلام وزارت آموزش و پرورش را حمایت کند و بازهم به راحتی می‌توان گفت که صرفا برای رفع تکلیف ابتدایی مسئولین است و نه روشی منطقی و عادلانه برای برطرف کردن مشکلات جدی در این وزارتخانه و به نظر می‌رسد یکی از راه‌های اصلاح ایرادات موجود در سیستم آموزشی کشور، اصلاح ایرادات موجود در تخصیص بودجه به این وزارتخانه است.
