پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
فراز و فرود فعالیت معلمان مدارس غیردولتی
برای آنکه موضوع وضعیت معلمان مدارس غیردولتی پیگیری شود اول باید وضعیت این مدارس و جایگاه آن در ساختار آموزش و پرورش تبیین شود.
قانون تأسیس مدارس غیرانتفاعی(غیردولتی) در خرداد ماه 1367 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در تعریف آن آمده است: «مدارس غیرانتفاعی، مدارسی است که از طریق مشارکت مردم، مطابق با اهداف، ضوابط، برنامه‌ها و دستورالعمل‌های وزارت آموزش و پرورش تحت نظارت آن وزارتخانه تأسیس و اداره می‌شود».
شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در یکصد و هفتاد و پنجمین مصوبه جلسه ششم دی ماه سال 1367 با تشکل «سازمان مدارس غیرانتفاعی و مشارکت‌های مردمی» موافقت کرد و در سال 1387 قانون اصلاح تأسیس مدارس غیرانتفاعی با عنوان «قانون تأسیس و اداره مدارس و مراکز غیردولتی» به صورت آزمایشی، به تصویب مجلس شورای رسید.
قرار بود مدارس غیردولتی کمک به نظام تعلیم و تربیت باشد و با بهره‌گیری از مشارکت مردم، بخشی از بار آموزش و پرورش را بر عهده گیرد و بر این اساس آموزش و پرورش هم تلاش می‌کرد با هماهنگی با بانک‌ها، به مؤسسان مدارس غیردولتی وام‌های کم‌بهره داده شود و آنها موظف بودند که مدرسه، تجهیزات و نیروی انسانی خود را فراهم کنند و بر اساس قوانین آموزش و پرورش به تعلیم و تربیت دانش‌آموزان بپردازند.
آنچه موجب تشکیل مدارس غیردولتی شد، کمک مردم و به عبارتی بخش خصوصی به آموزش و پرورش بود؛ چرا که تعلیم و تربیت موفق تمام دانش‌آموزان در اقصی نقاط کشور کاری بسیار سخت و پر هزینه بود.
مدارس غیردولتی در کشور ایجاد شد و تلاش برای تعلیم و تربیت باکیفیت آغاز شد و عناوین مختلف مدرسه در کشور شکل گرفت؛ هر چند که کیفیت مدارس غیردولتی در کلانشهرها خود را نشان می‌داد.
مؤسس یا مؤسسان مدارس غیردولتی باید ساختمان، تجهیزات و نیروی انسانی مدرسه خود را تأمین می‌کردند و قرار بر این بود که در چارچوب قوانین و مقررات آموزشی این فعالیت انجام شود البته آموزش و پرورش برای اینکه مقررات آموزشی اجرا شود و همچنین کمکی به مدارس داشته باشد، نیروی انسانی مأمور بر اساس تعداد دانش‌آموزان به این مدارس نیز داشت.
عمده مؤسسان مدارس غیردولتی، ساختمان‌هایی را برای فعالیت اجاره می‌کردند و به خرید تجهیزات و جذب نیروی انسانی مبادرت می‌ورزیدند؛ این نیروی انسانی توسط مؤسس گزینش و انتخاب می‌شد و البته این افراد باید توسط آموزش و پرورش نیز تأیید می‌شدند که اصولاً مراحل این تأیید پیچیده و سخت نبود.
بر اساس قانون تأسیس مدارس غیردولتی، فعالیت معلمان در مدارس غیردولتی، یک ارتباط دوجانبه و اداری بین مؤسس و آموزگار است و هیچ مسؤولیتی برای آموزش و پرورش از بابت استخدام ایجاد نمی‌کند؛ به عبارت دیگر فعالیت در مدارس غیردولتی مانند فعالیت در یک شرکت خصوصی است.
از سوی دیگر مدرسه داری، شغلی هزینه‌‌بر است و چون مانند شرکت خصوصی بود، این موارد منجر شد که برخی افراد به کارگیری شده در این مدارس از مزایای شغلی خود بهره‌مند نشوند و شغل معلمی در مدارس غیردولتی هم برایشان پایدار نباشد.
بررسی این مشکلات در کنار تأثیر مثبت حضور مدارس غیردولتی موجب شد که آموزش و پرورش به دنبال حل مشکلات با تصویب دائمی شدن قانون باشد و در آذر ماه 1395، قانون دائمی تأسیس و اداره مدارس و مراکز آموزشی و پرورشی توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شد.
بیمه شدن معلمان مدارس غیردولتی بر اساس دستورالعمل حقوق و دستمزد وزارت کار
مجتبی زینی‌وند رئیس سازمان مدارس غیردولتی و مشارکت‌های مردمی در خصوص مشکلات معلمان مدارس غیردولتی به خبرنگار فارس گفت: پیگیر مسائل حقوقی معلمان مدارس غیردولتی هستیم.
وی ادامه داد: در تلاش هستیم اطلاعات تمام همکاران شاغل در مدارس غیردولتی در سامانه مشخص شده ثبت شود.
زینی‌وند تصریح کرد: مؤسسان مدارس غیردولتی موظف هستند که بر اساس دستورالعمل حقوق و دستمزد وزارت کار، معلمان مدارس غیردولتی را بیمه کنند.
* امکان استخدام نیست
ناصر سلیمان‌زاده معاون اداره‌کل امور اداری و تشکیلات وزارت آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار آموزش و پرورش در خصوص درخواست معلمان مدارس غیردولتی برای استخدام اظهار کرد: هیچ سابقه‌ای وجود نداشته است که کسی از مدارس غیردولتی استخدام شود.
وی ادامه داد: مانند شرکت‌های خصوصی که نیرو می‌گیریم، مدرسه غیردولتی به عنوان بخش خصوصی نیروهایی را به کار گرفته است و هیچ تعهدی را هم برای دولت و آموزش و پرورش ایجاد نمی‌کند.
سلیمان‌زاده تصریح کرد: مطمئنا این افراد استخدام نمی‌شوند و به همین شیوه می‌توانند بیمه‌شان را ادامه دهند تا شرایط بازنشستگی برایشان فراهم شود.