گروه آموزش و پرورش خبرگزاری رسانه معلم، به نقل از فارس وزارت آموزش و پرورش در بین وزارتخانههای دولت، یك سر و گردن به لحاظ نیروی انسانی بالاتر است.
این وزارتخانه با حدود یك میلیون پرسنل، یك سوم پرسنل دولت را در خود جای داده است؛ وزارتخانهای كه مدارس آن در سراسر كشور حضور دارند و معلمانش تلاش میكنند به دانشآموزان خود، درس زندگی بیاموزند.
در حال حاضر حدود ۱۳.۵ میلیون دانشآموز در حدود ۱۰۵ هزار مدارس كشور تحصیل میكنند؛ تمام كتابهای درسی این دانشآموزان توسط وزارت آموزش و پرورش تولید میشود و به قیمت دولتی در اختیارشان قرار میگیرد.
اما وزارت آموزش و پرورش كه وظیفه تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم را بر عهده دارد، همواره با مشكلات متعددی دست و پنجه نرم میكند؛ از وضعیت حقوق و مزایای پایین این وزارتخانه برای معلمان گرفته تا وضعیت فضاهای آموزشی و تجهیزات آن، همواره دستگاه تعلیم و تربیت را دستخوش مشكلاتی قرار میداده است.
مشكل دیگر وزارت آموزش و پرورش پراكندگی آن در سراسر كشور است، مشكلی كه موجب شده است نظارت بر آن سختتر شود و در نتیجه رسیدگی به وضعیت تربیتی و آموزشی آن به نحو مطلوب انجام نشود.
یك روی دیگر سكه وزارت آموزش و پرورش، بهرهبرداریهای سیاسی از این وزارتخانه بوده است كه همواره افراد و گروههای مختلف تلاش داشتهاند مقاصد خود را از طریق معلمان و دستگاه تعلیم و تربیت به ثمر برسانند.
تمام این موارد و چالشهای دیگر، موجب شد كه وزرای آموزش و پرورش همواره در معرض تهدید استیضاح باشند؛ بهگونهای كه حتی وقتی هنوز سه ماه از فعالیت وزیر نگذشته بود، زمزمههای استیضاح بلند میشد؛ استیضاحی كه مسلماً استرس آن در عملكرد وزیر تأثیر دارد.
* استیضاح یار همیشگی وزرای آموزش و پرورش
وزرای آموزش و پرورش ایران بعد از انقلاب اسلامی شامل غلامحسین شكوهی، شهید محمدعلی رجایی، شهید محمدجواد باهنر، علیاكبر پرورش، سیدكاظم اكرمی، محمدعلی نجفی، حسین مظفر، مرتضی حاجی، محمود فرشیدی، علیرضا علیاحمدی، حمیدرضا حاجی، علیاصغر فانی، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی و سید محمد بطحایی هستند.
این مردان به جز وزرایی كه در ابتدای انقلاب فعالیت داشتند، همواره در معرض استیضاح قرار گرفتهاند؛ استیضاحهایی كه یا حرف و طرحش بوده است یا به سرانجام رسیده است.
از دوران محمدعلی نجفی به عنوان دوران طلایی فعالیت وزارت آموزش و پرورش توسط فرهنگیان یاد میشود اما در همین دوران، چندین بار موضوع استیضاح نجفی مطرح شد و در روز چهارم اردیبهشت 1370 نیز استیضاح شد؛ البته نجفی در آن زمان با رأی اعتماد مجدد نمایندگان مجلس به فعالیت خود در این وزارتخانه ادامه داد.
طرحهای استیضاح درباره مرتضی حاجی نیز مطرح میشد و او ۹ شهریورماه ۱۳۸۲ از عملكرد خودش در آموزش و پرورش در مقابل مجلسیها دفاع كرد كه البته رأی اعتماد گرفت.
در دوره وزارت محمود فرشیدی نیز زمزمه استیضاح مطرح بود اما آنچه به این استیضاح عینیت بخشید، آزمون ضمن خدمتی بود كه كجسلیقگی در انتخاب سؤالات موجب شد كه به سؤالات موهن لقب داده شد و فرشیدی را به جلسه استیضاح كشاند كه البته وی نیز توانست از مجلس رأی اعتماد بگیرد.
وزرای بعدی هم همواره در معرض طرحهای استیضاح بودند؛ علیاحمدی و حاجیبابایی مدام با طرحهای استیضاح نمایندگان مواجه میشدند اما وزرا توانستند نمایندگان را با توضیحات خود از عملكردشان، راضی كنند اما در دوره فانی، یكی از این طرحهای استیضاح، وی را به صحن علنی مجلس كشاند.
فانی از آن جلسه استیضاح، از نمایندگان مجلس نهم رأی اعتماد گرفت اما در مجلس دهم دوباره بحث استیضاح وی مطرح شد و قوت نیز گرفته بود كه با استعفای وی منتفی شد.
فخرالدین احمدی دانش آشتیانی هم به رغم فعالیت كوتاه در وزارت آموزش و پرورش اما از همان ماههای اول فعالیت، در معرض استیضاح قرار گرفت و رفتن وی از وزارتخانه موجب شد كه طرح استیضاحش منتفی شود.
* این بار استیضاح بطحایی
اكنون دوران وزارت سید محمد بطحایی است و طرح استیضاح او آبان ماه سال گذشته یعنی بعد از گذشته حدود ۳ ماه از آغاز فعالیتش به عنوان وزیر آموزش و پرورش، مطرح شد و دلیل آن، ابقاء یا به كارگیری مدیران و نیروهای متهم در جریان سوء استفادههای صندوق ذخیره فرهنگیان در طول سالهای گذشته، عنوان شد؛ این طرح استیضاح چند ماه بعد منتفی شد.
اما این روزها خبر از طرح استیضاح دیگری به گوش میرسد؛ تعدادی از نمایندگان مجلس، طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش را مطرح كردند كه از جمله موارد آن شامل عدم اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، عدم اجرای نظام رتبهبندی معلمان، عدم دقت در كتب درسی، عدم پرداخت مطالبات فرهنگیان و بیتوجهی به مشكلات رفاهی آنان، توجه به معلمین حقالتدریس و كارشكنی در مسیر قانونی كردن بكارگیری آنها و عدم وجود ضابطه در انتخاب مدیران و عدول از قانون است.
از دیگر موارد طرح استیضاح میتوان به كاهش اعتبارات آموزش و پرورش به دلیل عدم پیگیری و سوء مدیریت در تأثیرگذاری در دولت،كاهش شدید اعتبارات سازمان نوسازی مدارس، تضعیف دانشگاه فرهنگیان، عدم توجه و عدم توان برنامه ارائه شده به مجلس، جعل تاریخ در كتابهای درسی، ورود زود هنگام و خلاف قانون دانشگاه فرهنگیان به تبلیغات انتخابات مجلس یازدهم و سوء استفاده از جایگاه، عدم پذیرش مسئولیت و عذرخواهی بابت اتفاق شوم منطقه غرب تهران، عدم پایبندی به برنامه ارائه شده در زمان اخذ رای، فساد اخلاقی در مدارس به علت سوء مدیریت و بیتوجهی به زبانهای مادری و ایجاد زمینه اختلاف در كشور بهجای وفاق ملی و تاكید بر زبان روسی، اشاره كرد.
هر چند استیضاح حق نمایندگان مجلس است اما نباید فراموش شود كه وزارت آموزش و پرورش عریض و طویلترین وزارتخانه دولت است و مشكلات ساختاری و اعتباری متعددی دارد.
جدول مطرح شدن و طرح استیضاح وزرای آموزش و پرورش را مشاهده كنید: