مدرسه محیط رشد و تعالی فرزندانمان است. خانه دوم ما ، که محل تکوین و تربیت شخصیت افراد جامعه است. حداقل کاری که مدرسه به عنوان یک محیط نقش ساز و حساس باید انجام دهد فراهم آوردن شرایط مناسب یادگیری ست . مدارس غیر دولتی هم از این قضیه مستثنی نیستند ؛ حتی این مدارس بستر مناسبی برای انجام فعالیت های فوق برنامه و اضافه بر سازمان هستند که همین موضوع در مقایسه با مدارس دولتی مسئولیت بیشتری برای آنان ایجاد میکند و دانش آموزان انتظار بیشتری از این مدارس دارند.
ارائه خدمات خوب آموزشی از حقوق اولیه دانش آموز محسوب می شود اما توجه به مسائل تربیتی و تقویت پایبندی به امور معنوی و اخلاقی از آن مهم تر است .
چرا در برخی از این مدارس پرداختن به امور تربیتی کمرنگ شده است و گاها حتی مطرح نیست ؟
چرا در برخی از این مدارس توجه به سیره تربیتی اسلامی و معنوی در حد کلام باقی مانده است ؟
علاوه بر این اگر خدمات خوب آموزشی هم ارائه گردد با این حال اصلا منصفانه نیست در این شرایط اقتصادی کشور دانش آموزان و خانوادههایشان متحمل شهریه های هنگفت شوند. البته رویه جدید یکسری از این مدارس به شکلی است که در ازای اخذ شهریه بیشتر و گاها نامعقول ، خدمات بهتری ارائه می گردد که برخی در حد شعار و وعده باقی میماند…
اگرچه روند مدیریت و هدایت مدارس غیردولتی توسط دولت کنترل نمیشوند اما این مدارس جزو وزارت آموزش و پروش هستند و درصورت انجام تخلفات چه در زمینه تعلیم و تربیت و چه در زمینه امور مالی میتوان به آموزش و پروش شکایت برد.
بسیاری از ما معتقدیم که سرمایه گذاری در عرصه آموزش و پرورش ، سرمایه گذاری برای توسعه کشور است ، اما نباید اجازه دهیم برخی از مدارس غیر انتفاعی با هدف رقابت با مدارس دولتی تبدیل به تهدیدی برای امر آموزش باشند . نرخ شهریه این مدارس باید بر اساس قوانین استاندارد و چارچوب مشخص کنترل شود
میتوان از ظرفیت های مدارس غیر انتفاعی به عنوان فرصتی برای ترقی و بالندگی دانش آموزانمان استفاده کرد.
نویسنده: فاطمه آمره