پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
یک مطالبه ملی
محمدکاظم انبارلویی
وانگ هونینگ؛ معمار مدرنسازی چین
وانگ هونینگ استاد روابط بینالملل و رئیس دانشکده حقوق دانشگاه فودان، بیش از سیزده سال عضو دائم دفتر سیاسی حزب کمونیست چین است. او در زمان جیانگ زمین، هو جینتائو و شی جین پینگ، مشاور امین رؤسای جمهور چین بوده است.
سفر ششماهه او به آمریکا در سال ۱۹۸۸ و بازدید از ۲۰ دانشگاه در ۳۰ شهر، منجر به نگارش کتابی شد با عنوان «آمریکا علیه آمریکا».
او در این کتاب تأکید میکند که اگر کشوری بخواهد بر آمریکا غلبه کند، باید در علم و فناوری از آن پیشی بگیرد. از نگاه او، ترامپ محصول فرسایش فضیلت مدنی آمریکاست.
وانگ هونینگ اکنون یکی از نظریهپردازان اصلی رؤیای چینی و ابتکار کمربند و جاده است.
تفاوت درک وانگ هونینگ و محمدجواد ظریف
اعجابآور است که یک استاد چینی در مدت شش ماه اقامت در آمریکا به درکی ژرف از نظام سیاسی و فرهنگی آن کشور رسید، اما محمدجواد ظریف با چهار دهه حضور در آمریکا هنوز نمیداند آمریکاییها در ایران به دنبال چه هستند.
هدفگذاری آمریکا علیه پیشرفت علمی ایران
آمریکا و غرب پیشرفت ایران در حوزه علم و فناوری را هدف گرفتهاند.
آنها از طریق بندها و ضمائم برجام، نه تنها در پی توقف دانش هستهای ایران، بلکه نابودی همه دستاوردهای علمی، دفاعی و امنیتی کشور بودند.
نادیده گرفتن خطوط قرمز در برجام
ظریف با بیتوجهی به خطوط قرمز رهبری، مجلس و شورای امنیت ملی، پای پیمانی را امضا کرد که نتیجهای جز خسارت محض برای کشور نداشت.
رئیسجمهور وقت گفته بود که امضای توافق منوط به لغو تحریمهاست، اما در عمل نه لغوی در کار بود و نه تعلیق مؤثر؛ بلکه تحریمها سه برابر شد و ترور دانشمندان هستهای نیز به آن افزوده شد.
قهرمانسازی از برجام و پیامدهای آن
با وجود شکستهای برجام، ظریف به عنوان قهرمان دیپلماسی معرفی شد و حتی جایزه گرفت.
او همچنان از برجام به عنوان بزرگترین دستاورد دیپلماسی ایران یاد میکند و با دوقطبیسازیهای سیاسی در حوزه امنیت ملی، به اختلافات داخلی دامن میزند.
دوقطبی امنیت ملی و رفاه عمومی
ظریف اخیراً گفته است: «اجازه مذاکرات غیرهستهای را نداشتم، اما امروز حل مشکل هستهای با هستهای ممکن نیست. موشک مهم است اما مردم مهمتر هستند.»
این سخنان پس از نبرد ۱۲ روزه ایران با آمریکا و رژیم صهیونیستی، نشان از ادامه تکرار همان خط فکری دارد که امنیت ملی را در برابر رفاه عمومی قرار میدهد.
در حالی که هر دانشآموختهای میداند رفاه عمومی بدون امنیت ملی امکانپذیر نیست.
قدرت دفاعی؛ ضامن دیپلماسی
ظریف هنوز نمیداند که قدرت دفاعی کشور پشتوانه اصلی دیپلماسی است.
از نگاه او، سرنوشت کشورهایی چون عراق، لیبی و سوریه که بدون توان دفاعی در برابر دشمن ماندند، درس عبرت نیست.
او همچنان در مسیر تفکراتی حرکت میکند که ریشه در اتاقهای فکر پنتاگون و تلآویو دارد.
اگر راه ظریف ادامه مییافت
اگر مسیر دیپلماسی کشور بر پایه اندیشههای ظریف و دولت همسو با او پیش میرفت، امروز شهرهای ایران به سرنوشتی مشابه غزه دچار میشدند.
او زمانی گفته بود: «آمریکا با فشار یک دکمه میتواند سیستم دفاعی ایران را از کار بیندازد»، اما جنگ ۱۲ روزه نشان داد که رزمندگان ایران توانستند سامانههای پدافندی دشمن را از کار بیندازند و موشکهای خود را به اهداف برسانند.
ضرورت برخورد حقوقی با اهانت به شعور ملی
سخنان و مواضع اخیر آقایان روحانی و ظریف در حوزه دیپلماسی و امنیت ملی، چیزی جز اهانت به شعور ملی نیست.
این رفتارها باید در دادگاهی حقوقی بررسی شود؛ دادگاهی که تشکیل آن امروز به یک مطالبه ملی تبدیل شده است.