مهندس محمود فرشیدی آن ستوده مرد، به دیدار حق شتافت. از سال ۱۳۴۸ که در
دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز با وی آشنا شدم، همواره ستودنی بود؛… چه وقتی در رشته مهندسی شیمی دانشگاه پهلوی آن زمان که از سرآمدان آموزش عالی در رشتههای فنی بود، به زبان انگلیسی درس میخواند، چه در بحبوحه مبارزات در حبس ساواک، چه زمانی که نپذیرفت در مبارزه با رژیم سلطنتی دستنشانده در کنار مجاهدین خلق، دستنشستگانی خونریزتر بایستد، چه وقتی که با کارشناسی ارشد مهندسی شیمی فارغالتحصیل شد و ترجیح داد در دبیرستان معلمی کند، از آن زمان تا وقتی که از وزارت کنار گذاشته شد و به جای آنکه پست اجرایی برای خود دست و پا کرده باشد، به معلمی بازگشت؛
همواره ستوده مردی بود و ستوده معلمی!!
پروردگارا بر کرامت خویش در ایام میلاد کریم از تو می خواهم این مهمان جدید را بر سفره کریمان خویش بنشانی و از شراب طهور به وی بنوشانی. شیرینی صبر جمیل را به بازماندگانش، به ویژه همسر همراهش و فرزندان شریفش بچشانی. و اجر جزیل را بهرهشان گردانی
احمدتوکلی
