آموزش وپرورش ملک طلق کسی نیست که بر حسب سلیقه ورفاقت روز به روز در مسیر قهقرا وضعف حرکت کند

بسمه تعالی
راستی مگر آیا عظمت یک نهاد، موسسه ویک شورا دروجود نیروهای صاحب نظر ، تئوریسین، آشنا به مجموعه نبوده وسا بقه رفاقت ،رابطه ودم دستی بودن نباید کوچکترین تاثیری در انتخاب سمتهای حساس،تصمیم گیر ونقش آفرین دریک نظام مهم وآینده ساز باشد. اگر این مقدمه بر همگان مفروض وقولیست که جملگی بر آنند انتصاب این افراد به عنوان اعضا هیئت امنا سازمان پژوهش وبرنامه ریزی راچگونه باید پذیرفت.مشاور وزیر ،مسئول نیروی انسانی و… چگونه سیاستگذار ،راهبروسکاندار سازمانی می شوند که رهبر معظم آنرا مهم وقلب آموزش وپرورش دانستند . آموزش وپرورش ملک طلق کسی نیست که بر حسب سلیقه ورفاقت روز به روز در مسیر قهقرا وضعف حرکت کند.آموزش وپرورشی که میراث هزاران شهیدوصدها نخبه، نویسنده، محقق ومعلم فرهیخته وگمنامی است که بی ریا ومخلصانه در روستا وشهر ودر کپرها وسیاه چادرهاودر کلاسهای پنجاه نفره بار تعلیم وتربیت کشور را به دوش میکشند ،چگونه شاهد منصب های عالی وحساس کسانی باشد که هرروز به رنگی در می ایند وارزشها را به سخره گرفته و بعضی در عمق جان هنوز سند ۲۰۳۰ را سندی مهم دانسته وفقط براساس فضای ایجاد شده در جامعه منویات خود را کتمان می کنند. اگر اختیاری هست باید در جهت اعتلای ارزشها ورشد نظام بوده وشایسته سالاری نبایددرچنبره رفاقت وجناح قربانی گرددکه برای هر کار وهرحرکت قلم وهر حرفی با یدپاسخگو بودودر پیشگاه الهی باید حساب پس داد، درغیر شایسته سالاری نظام آموزشی روز به روز به عقب برگشته ویقینا روی رستگاری را نخواهد دید

احمد حسنی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *