رسانه معلم # به نقل از رای الیوم نزدیک شدن به توافق آتش بس و آتش بس میان رژیم اشغالگر اسرائیل و مقاومت فلسطین، سوالات در مورد نتایج دراز مدت جنگ افزایش می یابد.
در چارچوب این تحول، روزنامه اسرائیلی “هاآرتص” مقاله ای صریح با عنوان “اسرائیل حتی اگر کل خاورمیانه را اشغال کند پیروز نخواهد شد” منتشر کرد که در آن نویسنده در مقاله خود به آنچه “شکست عمیق” توصیف کرد اشاره کرد. جامعه اسرائیل از آن رنج می برد.
نویسنده شکستی که اسرائیل در 7 اکتبر متحمل شد و به «شنبه سیاه» معروف شد، شکستی توصیف میکند که با هیچ پیروزی نظامی پاک نمیشود و حتی اگر اسرائیل بتواند تمام سرزمینهای خاورمیانه را اشغال کند. و یا همه تسلیم آن شوند، به پیروزی واقعی نخواهند رسید. این مقاله تاکید میکند که «اسرائیل در حال شکست دادن به خود است» و شکست فقط یک باخت در نبرد نیست، بلکه از دست دادن هویت و آینده است.
در ادامه این مقاله آمده است که ارتش اسرائیل به تخریب منازل و کشتار غیرنظامیان ادامه می دهد، اقداماتی که گمان می رود دلایل نظامی دارند، اما به جای دستیابی به پیروزی، به تحکیم شکست کمک می کنند مانند اعتماد و هویت، نیاز به حفظ ساختار داخلی واقعی است، بدون کنترل ظاهری بر زمین.
این مقاله از رهبران اسرائیل میخواهد که به شکست خود اعتراف کنند و اذعان کنند که جامعه اسرائیل از شکاف داخلی شدید بر سر این موضوع رنج میبرد. نویسنده بر این باور است که ترس از اعتراف به شکست چیزی است که مانع آشتی واقعی و تغییر ریشه ای در سیاست های دولت می شود. نویسنده هشدار می دهد که ادامه انکار وضعیت موجود می تواند به مکانیزم خطرناکی تبدیل شود که جامعه را به شکاف و خشونت بیشتر سوق می دهد.
این مقاله بر این واقعیت متمرکز است که صلح فقط از طریق آتش بس حاصل نمی شود، بلکه نیازمند بازسازی خود از درون است. نویسنده این ایده را رد می کند که تنها جنگ می تواند امنیت را در آینده به دست آورد و تأکید می کند که پیروزی نظامی امنیت پایدار را باز نمی گرداند. برای رسیدن به این هدف، باید یک تغییر واقعی در درک جامعه اسرائیل از خود و منطقه ما ایجاد شود.
نویسنده از تاریخ یهود به عنوان منبع الهام استفاده می کند و تأکید می کند که قدرت واقعی در توانایی اعتراف به شکست ها و درس گرفتن از آنها نهفته است. در طول اعصار، قوم یهود به دلیل این توانایی در پذیرش شکست و حرکت رو به جلو برای ساختن آینده، توانسته اند تحمل کنند و زنده بمانند. از طریق این شناخت، نویسنده معتقد است که اسرائیل ممکن است راهی برای تولد دوباره پیدا کند.
این مقاله با درخواست صریح از رهبران اسرائیل برای اعتراف به شکست به پایان رسید. این به رسمیت شناختن باید دروازه ای برای تغییر واقعی در سیاست های اسرائیل باشد، زیرا این تنها راه بقا و بازسازی تلقی می شود.