پهلوی اول (مثلث رضا خانی)
در روزگار پهلوی اول در نظام آموزش و پرورش کشور تحولات مهمی رخ داد. مهمترین تحول، تلاش برای آموزش همگانی و اجباری کودکان بود. (دنیای اقتصاد، اول خرداد ۹۸ تحلیل آموزش و پرورش در پهلوی اول)
تا آغاز دوره پهلوی اول شمار مدارس دولتی چندان زیاد نبود و دولت نیز کنترل چندانی بر آنها نداشت بنابراین مدارس موجود دارای استقلال سازمان و برنامه بودند.
رضا شاه متأثر از مثلث آرمانی خود،
-نوسازی
-تمرکز گرایی
-ملی گرایی
سراغ آموزش و پرورش رفت تا با تمرکز گرایی و ایدئولوژیِ ملی گرایی به نوسازی برسد.
اما با نادیده گرفتن شرایط فرهنگی و اجتماعی کشور و قدرت طلبی زیاد برای تمرکزگرایی در تصمیمات کشوری، در تمامی ابعاد، به اهداف خود نرسید (فصلنامه علمی جامعه شناسی سیاسی ایران سال چهارم شماره دوم پیاپی ۱۴)
عزیزان
آموزش و پرورش بنا به گفته جفریز دارای دو مشخصه است: ۱- حفظ میراث فرهنگی
۲- اصلاح و بازسازی آن در طول تاریخ حیات اجتماعی
که رضا شاه فاقد هر دو ویژگی بود.