پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
«پیکره ها و پیکرهای حساس»
در همه جوامع انسانی، دانشمندان، فرهیختگان، علما و به طور کلی خواص را پیکره های حساس جامعه می گویند یعنی آن ها باید در مقابل کجی ها و انحرافات ایستادگی نمایند.
امّا در جوامع اسلامی به خصوص شیعه، به پیکرهایی حساسند که در کربلا با جانبازی و شهادت خود، به تعبیر اندیشمند هندی «معدل بشریت را بالا بردند و سطح آن را ارتقا بخشیدند» و پیوند با آن ها را زمینه ای برای اعتلای خود و جامعه می دانند و آروز می کنند در رکاب آن ها بودند و شهید می شدند برای این که از امامشان آموختند.
عبید الله حر جعفی هنگامی که امام حسین در طول مسیر کربلا با او برخورد می کند و یاری می طلبد عبیدالله می خواهد اسب و شمشیر خویش را تقدیم کند امام امتناع کرده و می فرماید: «در این راه جان باید تقسیم شود نه مال» (صفحه ۲۴ ویژگی های شیعه عاشورایی)
ما زنده برآنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست
عزیزان: ملتی که شهادت دارد اسارت ندارد (امام خمینی) جلال هم این گونه می گوید: «در مقابل کسی که مرگ را به جان می خرد همیشه زبان زنده ها بسته می ماند». (صفحه ۲۰۰ کتاب نفرین زمین)