پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
آموزش ریاضی علاوه بر اینکه خود به عنوان درس ریاضی دارای ارزش ذاتی است در آموزش دروس دیگر نیز موثر بوده و در آینده علمی و رشد فناوری در کشور دارای نقش و اهمیت به سزایی است. از دیدگاه کارشناسان آموزش ریاضی کشور برای فرایند آموزش ریاضی در کشور در کنار محاسن و نقاط قوتی که وجود دارد آسیب های چندی نیز شمرده می شود. از آنجا که هدف این نوشته آسیب شناسی و نگاه نقادانه برای افرایش بهره وری و ارتقا سطح آموزش ریاضی در کشور است با جمع بندی نظرات کارشناسان می توان این آسیب ها را در پنج دسته مهم زیر طبقه بندی کرد:
آسیب اول- جایگاه مبهم ریاضی در آموزش عمومی
آموزش ریاضی در نظام تعلیم و تربیت و در آموزش مدرسه ای در دو سطح اهمیت دارد؛ ریاضی به عنوان بخشی از سواد عمومی که همه فارغ التحصیلان در دوره های آموزش عمومی باید به سطحی از این سواد دست یابند و ریاضی به عنوان درس تخصصی که علاقمندان تخصصی ریاضی برای ادامه آموزش در سطوح عالی نیازمند آن هستند.
یک آسیب جدی در ریاضی مدرسه ای و در نظام تعلیم و تربیت کشور این است که بین این دو سواد، تمایزی قایل نشده است. بدین سبب، برنامه درسی، کتاب های درسی و روش تدریس ریاضی در سطح عمومی، ناهنجار بوده و فرصت علاقه مند شدن افراد نسبت به این درس جذاب را، از بین برده است.
آسیب دوم- برنامه درسی ریاضی
برنامه درسی موجود آموزش ریاضی در کشور، از نظر توجه به پژوهش و توجه به تجربه تاریخی آموزش ریاضی در ایران و توجه کافی به تحولات برنامه درسی در گذشته دارای برخی ضعفهاست. برنامه درسی با شعارهای آرمانگرایانه انباشته شده و تمرکز نظری کمی وجود دارد، به سنت برنامه درسی ریاضی در ایران بی توجه بوده و بی نظم و شلوغ است. این آسیب به اعتقاد برخی کارشناسان جدی بوده و چه بسا این نقص آسیب زیادی به آموزش ریاضی در کشور وارد می کند.
آسیب سوم- کتاب های درسی ریاضی
این آسیب نیز در نوع خود بزرگ بوده و شایسته توجه بیشتر است. کتاب های درسی ریاضی، به طور چشمگیری مصداق از هر گلی چمنی است. به سختی می توان در آنها، مسیر روشنی را نسبت به انتخاب محتوای ریاضی، نظریه یادگیری و رویکرد آموزش ریاضی شناسایی کرد و این عدم انسجام، تدریس و یادگیری ریاضی را از طریق این کتاب ها، سخت و ناهموار کرده است.
آسیب چهارم- تدریس ریاضی در مدارس
تدریس ریاضی، تمرکز، انسجام و اصالت خود را تا حدودی از دست داده است. ممکن است از دید مدافعان وضع موجود این اشکال ناشی از تغییر رویکرد در تدریس ریاضی تعبیر شود و منتقدان به عدم درک تغییرات متهم شوند. به نظر می رسد با در نظر گرفتن مواضع هر دو طرف لزوم بازنگری در رویکرد آموزشی فعلی ضروری بوده و لازم است دغدغه های همه متولیان و علاقمندان و صاحب نظران آموزش در این خصوص مدنظر قرار گیرد. از طرف دیگر آموزش معلمان در حال حاضر تحت تاثیر تقاضاهای بی پشتوانه، لحظه ای و موردی قرار داشته و تمرکز بیشتر بر رفع مشکلات فوری معلمان متوجه شده است.
آسیب پنجم- ارزشیابی ریاضی
با توجه به موارد شمرده شده در بالا ارزشیابی ریاضی نیز به تبع این آسیبها در ابهام، بی جهتی و اغتشاش باقی مانده است و بیش از هر چیزی، خوراک آماده ای برای تبلیغات ویران کننده شده است.
پیشنهاد می شود متولیان امر در نظام برنامه ریزی آموزش و پرورش کشور این آسیب ها را مدنظر قرار داده و با بررسی کارشناسی دقیق نسبت به کاهش این آسیب ها تلاش نمایند.