دولت سيزدهم وچالش هاي آموزش وپرورش

ابوالقاسم جامه بزرگ كارشناس ارشد روان شناسي تربيتي

بخش سوم

دغدغه های تربیتی

 آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد اجتماعی بسیار قدیمی، اما اثرگذار، زمینه ساز توسعه فرهنگ، اقتصاد، علم و دانش، انسجام و ارتباط اجتماعی، توسعه منابع و تکامل انسانی و… همواره از جانب دولت هایی كه با ارزش واقعی این دستگاه مهم آگاهی ندارند، به عنوان دستگاهی سربار و مصرفی محسوب شده و تا جایی که توانسته اند در اختصاص بودجه، تجهیزات و منابع مالی بر گلوی آن فشار وارد آورده اند و نشانه های آن هم بایگانی کردن ده ها مصوبه اعم از پاداش، کارانه، اضافه‌کار و حقوق مختلف به اصحاب آموزش و پرورش است که هر از گاهی مواردی از آن بر سر زبان‌ها می‌افتد و موجب گلايه مجریان مربوطه می شود. این در حالی است که صاحب نظران اقتصاد دان، این دستگاه را یک نهاد سرمایه گذاری با ارزش افزوده ده برابری نسبت به دومین نظام تولید بالاترین ارزش افزوده می‌دانند. از این روی، مطالبات آموزش و پرورش یک مطالبه انباشته شده است. در یک بررسی اجمالی و البته سطحی، فهرستی بیش از صد عنوان مطالبه اعم از کمی و کیفی احصا شده است که هر کدام می‌تواند عنوانی برای یک دغدغه یا مطالبه باشد. بعضی از مهمترین دغدغه هایی که در طول سالهای گذشته در جلسات کانون تربیت اسلامی مورد بحث ومداقه قرار گرفته است و به انحاء مختلف از جمله انتشار نشریه کانون به نام زمزمه ،سرمقاله نشریات، نامه سرگشاده، گفتگو رسانه ای ،قرار دادن در پایگاه های خبری، طرح در همایش ها و… برای احیاء و اجرائی شدن آن ها به اطلاع مردم شریف ایران، عموم فرهنگیان، نخبگان کشور، سازمان های فرهنگی و مسئولین انتشار یافته است عبارتند از:

الف – حوزه برنامه های کلان از طریق:

۱- قرار دادن این دستگاه در جایگاه متناسب خود در راس همه دستگاه‌های کشور.

۲- سپردن مدیریت کردن آن به فرد و افرادی که صاحب نظر در تعلیم و تربیت اسلامی بوده،ونظام مبناي اصلي پيشرفت  تلقي كنند.

۳- برنامه های کلان همه دستگاه‌های کشور باتوجه به سياست  این دستگاه وراهبد هاي تعليم وتربيت تدوين شود.

۴- به روز رسانی و اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش وسیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری.

۵- حضور نظامند رئیس دولت درجلسات سیاستگذاری آموزش و پرورش .

۶- رصد برنامه ها و سیاست های در بازه های زمانی مشخص برای نظارت در اجراي درست برنامه هاي تدوين شده و اصلاح آن ها در صورت لزوم.

۷- عدم ورود مسئولان آموزش وپرورش در بازی هاي سیاسی و جلوگیری از انتصاب های جناحی وحزبي

ب – حوزه منابع و سرمایه انسانی از طریق:

۱- تقویت و گسترش دانشگاه فرهنگیان و تامین معلم صرفاً از مسیر این دستگاه؛

۲- جذب و گزینش دقيق دانشجو معلمانبه نحوي كه پاي بندي ديني وانقلابي وعشق به معلمي داشته باشند.

۳- اجرای آموزش ضمن خدمت واقعي برای به روز کردن دانش، ومهارت  معلمان همراه با گسترش علوم و فناوری

۴- یک شغل بودن معلمان

ج- برنامه درسی از طریق:

۱- تدوین محتوای درسی با تاکید بر مبدا، مسیر و مقصد تربیت اسلامی

۲- تدوین برنامه برای تحقق تربیت خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و متناسب با مساحت های چندگانه  دانش آموزان

۳- تدوین اهداف دوره های تحصیلی متناسب برای تربیت کودک و نوجوان در تراز نظام اسلامی و رسیدن به مراتبی از حیات طیبه

۴- لحاظ نمودن سیاست ها و توصیه های گام دوم در برنامه درسی

۵- فراهم کردن زمینه برای غیر متمرکز کردن تدوین برنامه درسی

د – اقتصاد آموزش و پرورش از طریق:

۱- تأمین کامل و کافی بودجه آموزش و پرورش که علاوه بر هزینه حقوق به اندازه کافی برای فعالیت های کیفی بودجه وجود داشته باشد.

۲- تامین نیاز معلم به نحوی که این حرفه را به هر عنوان شغلي دیگری ترجیح دهد.

۳- تامین فضای آموزشی به نحوی که جذاب ترین مکان برای فعالیتهای تربیتی و آموزشی باشد.

۴- تامین کافی و تعدیل شاخص مربیان امور تربیتی برای فعالیت هاي تربیتی.

۵- تامین کافی فضاهای ورزشی و تربیتی برای این نوع فعالیت ها

۶- توسعه پیش دبستانی برای جلوگیری از افت تحصیلی در پایه اول دبستان که تأثیر روانی زیادی در سراسر دوران تحصیل دارد به خصوص مناطق دو زبانه و مناطق محروم در کشور.

ج_ مشارکت با حوزه ها و عوامل خارج از آموزش و پرورش از طریق:

۱- تعامل با کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی به منظور رایزنی در تصویب قوانین مورد نياز آموزش و پرورش

۲- تعامل با خانواده ها به عنوان ولی دانش آموز و اثربخشی در تربیت فرزندان.

۳- تعامل با صدا و سیمای جمهوری اسلامی به منظور اختصاص برنامه های متناسب و کافی برای آموزش و پرورش و معلمان به عنوان جامعه فرهیخته و اثرگذار.

۴- تعامل با تشکل‌های فرهنگی و سایر حوزه های فرهنگی برای ارتقاء مقام معلم و آموزش و پرورش.

۵-  هوشياري درمقابله با نفوذ اسناد بین‌المللی و استعماری مانند ۲۰۳۰ و امثال آن به سبب مغایرت با فلسفه تربیت اسلامی و تأکید آنها بر نظام سکولار و محور قرار دادن تفکر اومانیسم ونيز اهداف سلطه طلب استكبار جهاني.

۶- اولویت دادن به مناطق محروم به عنوان وظیفه اي انقلابي

موارد مذکورو موضوعات مهم و سرنوشت ساز دیگر در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی در دستور کار و پیگیری کانون تربیت اسلامی قرار داشته و دارد که بعضی از آنها خوشبختانه به نتیجه رسیده است ازجمله:

1- احیای معاونت پرورشی پس از تعطیلی و ادغام آن؛

۲- احیای تربیت معلم با تاسیس دانشگاه فرهنگیانو؛

 ۳- پيشگيري از احيائ سازمان فراماسونري پيشاهنگي؛

۴- توقف طرح استعماری ۲۰۳۰ از برنامه‌های آموزش و پرورش؛

۵- تشکیل معاونت ابتدایی در کلیه سطوح به جهت اهمیت ویژه این دوره تحصیلی؛

۶- افزایش حقوق معلمان با توجه به عقب ماندگی بالای آن،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *