پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
جنگ روزگار شطرنجش، شطّی از رنج است. اما در روزگار جنگ، شطی از نیروهای مخلص به سوی دشمن روان بود و رنج را از چهره مردم دور می کرد.
در جنگ روزگار معاون اول دولت ساعت چند صد میلیونی به دست می بندد و برای کوله بر، نمایش گریه اجرا می کند. اما در روزگار جنگ شهید حسن باقری نان خشک در دهان میگذارد و در رملهای چذابه دشمن را دنبال می کند.
در جنگ روزگار معاون اول دولت باکفش پا روی لباس و زندگی مردم می گذارد. اما در روزگار جنگ بچه بسیجی وقتی در والفجر 8 پوتینش پر از گِل می شود پوتین را در می آورد پا برهنه دنبال دشمن می دود.
آیا می شود آن روزگار اخلاص را برگرداند.
با انتخاب درست.