طبیعی است تمام کسانی که در هر کشوری ازجلمه ایران زندگی میکنند باید از مزایای تحصیلی بر اساس استعداد شان بهره مند شوند و دولت از طریق درآمد ها اعم از مالیات و سایر امور، باید هزینه آن را تامین کند، زیرا این یک امر سرمایه گذاری و سودمند است که در آینده چندین برابر آن درزمان اشتغال فرد باسواد سود نصیب کشور می شود. دراین جریان مشاهده میشود افرادی که در داخل کشور تحصیل کردهاندو گاهی از مزایای ویژهای هم نسبت به سایرین مانند استفاده از مدارس خاص و دانشگاههای دولتی بهرهمند شده اند.
پس از تحصیلات به بهانه تکمیل دوره و پیشرفت تحصیلی به خارج تز کشور رفته و در همان جا ساکن میشوند و به کشور بازنمیگردند. بنابراین سرمایهای که کشور برای رساندن به مرحله بهره دهی صرف کرده است، از بین میرود. در این حالت نظام باید برنامه و مقرراتی را برای حفظ سرمایه و منابع ملت طراحی تا از هدر رفتن سرمایه کشور جلوگیری کند برای این منظور باید با عنایت به نرخ تورم و ارزش افزوده مبالغی که هزینه تحصیل افرادی این چنینی شده است ، دریافت ودرصندوقی نگهداری شود که اگر آن فرد به کشوباز نگشت آن را در خزانه دولت واریز کردواگر برگشت مبلغ را با سودش به او برگرداند. دراین میان عده ای استدلال میکنند که اگر فردی در کشور دیگری ادامه تحصیل بدهد از جهت ابداعات و اختراعات دست آوردی داشته باشد ، در نهایت سودش به جهان می رسد این مطلب در کل درست است، اما همانطور که ملاحظه میکنیم اختراعات و تحصیلات ارزش افزوده زیادی دارد و این ارزش افزوده را سرمایهگذار باید ببرد یعنی همان کشوری که با مشکل هزینه ان را تامین می کند ،نه کشورهای دیگر که عموما کشور های سلطه گرهستند.
البته در اینجا نمیخواهم بگویم که خدمت به نظام ظلم وزیر پرچم آنان زندگی کردن از جهت مکتب اسلام چه عواقبی دارد.فقط فرازی از زیارت عاشورا می خوانیم که « خدا لعنت کند گروهی را که اسب ها را برای جنگ با حضرت زین و لگام کردند و برای جنگ با او مهیا کردند»
زمانی که فردی در کشورهایی که غالبا برای فروش کالاهای جنگی به منظور تعطیل نشدن ودامه فعالیت کارخانههای اسلحه سازی خود جنگ های نیابتی را در کشورهای دیگر به راه میاندازند و مردم وحتی کودکان راقتل عام می کنند و از پول مالیات همین فرد مثلاً دانشمند برای این کشتار ها استفاده می کنند .حتی اگر این مالیات وکمک کمترین رقم ممکن باشد این فرد هم شریک ویرانی وقتل مردم آن کشورها است.
این مطلب درحد وتخصص من نیست باید عالمان دینی آن را توضیح دهند. هدف نویسند فقط از جهت حفظ منابع کشور است. بنابراین باید کشور قانون مناسبی داشته باشند تا منابع آن از این طریق به هدر نرود .اقتصاددانها بهتر میتوانند فرمول آن را تنظیم و ارائه دهند. تا کشور به حق خودبرسد.
ابوالقاسم جامه بزرگ
کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی