بهارستان فرهنگیان

با گذر از تلاطم های بسیار بالاخره مجلس یازدهم در آستانه بازگشایی است.
مجلسی که اکثریت آن را نخبگانی با روحیه انقلابی گری، متکی به اصول اساسی انقلاب اسلامی و عجین با بدنه مردمی شکل داده است و البته شاخصی در این بین جلوه یافته تا قشری از منتخبان ملت را از سایرین متمایز کند و آن سبقه ی فرهنگی و تشریف به کسوت معلمی است.
در یک محاسبه سرانگشتی و با بررسی اجمالی سابقه نمایندگان مجلس یازدهم تعداد نمایندگان فرهنگی به حدود 70 نفر می رسد که نفوذ قریب به 25 درصدی را در بهارستان رقم می زند و به مراتب انتظار و توقع از این مجلس را در راستای قانون گذاری متناسب با مطالبات بحق خانواده فرهنگیان دوچندان می کند.
نکته قابل تامل آن است که آیا توجهات مجلس پیش رو به همین میزان معطوف به فرهنگیان و دستگاه تعلیم و تربیت خواهد بود؟! و آیا می توان به تصویب و پیگیری حداقل خواسته های معلمان امید داشت و لبخند رضایت از مجلس یازدهم را بر لب فرهیختگان فرهنگی نظاره کرد؟!
متاسفانه آنچه از تجربه گذشته حاصل شده جز این را نشان می دهد. در برخی ادوار گذشته نمایندگانی را شاهد بودیم که گرچه با استفاده از اعتبار والای معلمی اعتماد مردم و فرهنگیان نجیب را جلب کردند ولی پس از تکیه بر کرسی بهارستان اصالت خویش را به فراموشی سپردند و در جریان زد و بند های سیاسی دنیا و آخرت خود را به زر و زور پوشالی واگذار کردند و جز نام ننگ چیزی از خود به یادگار نگذاشتند.
اینک که فرهنگیان قیور و همیشه در صحنه علقه ی خود را به انقلاب و اعتماد خود را به جریان ارزش مدار با نقش آفرینی همیشگی در تمام عرصه های انتخاباتی به رخ کشیدند و مردان و زنانی از جنس خود به مجلس شورای اسلامی فرستادند بجاست که مجلس جدید با اختصاص عنایت و فرصت بیشتری به این قشر فرهیخته، تلاش برای افزایش کرامت، منزلت و معیشت معلم را در دستور کار قرار دهد.
برای تحقق این مهم چالشی اساسی به نام کمیسیون آموزش و تحقیقات بر سر راه است. کمیسیونی که در آن وجهه ی آموزش عالی به آموزش و پرورشی اش غلبه دارد و همواره وکلایی بر آن سیطره داشته اند که تعلیم و تربیت و معلم دغدغه اصلی آنان نبوده است لذا جای بسی امیدواریست که با حضور پرتوان و هدفمند فرهنگیان متعهد و دلسوز به آموزش و پرورش در این کمیسیون و تصدی کرسی ریاست آن بتوان در رتبه بندی معلمان، اجرایی شدن سند تحول بنیادین، رفع بلای خرید خدمات آموزشی و توسعه کمی و کیفی نظام آموزش و پرورش گامی موثر برداشت و به جامعه بزرگ فرهنگیان و آینده سازان این مرز و بوم خدمتی درخور شان ارایه داد.
با وجود آنکه کمیسیون آموزش و تحقیقات از جایگاهی صاحب اثر برخوردار است اما به همراه آن باید به فراکسیون فرهنگیان کارآمد و قوی چشم دوخت که بدور از حضور سیاست زده نمایندگان و تنها بر معیار تعلق و تعهد به آموزش و پرورش و با محوریت خیل فرهنگیان اصیل تشکیل گردد تا از یک سو با قدرت و پشتوانه قریب به ربع جمعیت نمایندگان بتواند در تصمیم سازی و قانون گذاری های مجلس زبان گویا و قلم برا باشد و از سوی دیگر ظرفیت و فرصت حضور فرهنگیان در کمیسیون های مختلف را برای به حداکثر رساندن،همسویی و ثمر بخشی تلاش ها در جهت تعالی نظام آموزش و پرورش مورد استفاده قرار دهد و در نهایت مجلسی از فرهنگیان و برای فرهنگیان را محقق سازد.
31/اردیبهشت 99
یاسر جنگی