پایگاه خبری تحلیلی رسانه معلم رسانه فرهنگیان ایران
محمد رضا خلیلی از فرهنیگان بازنشسته وپژوهشگر است که در استانه برگزاری انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی با خبرنگار ما به گفتگو نشست انچه در پی می آید نقطه نظرات این معلم با تجربه است که با هم می خوانیم .
وی ابتدا به نقش فرهنگیان در برگزاری هر باشکوه انتخابات اشاره کرد وگفت: باید به تحقیق و بررسی رویدادها پرداخت .با اتخاذ روش متناسب درصد شرکت کنندگان ونیز میزان همکاری فرهنگیان در برگزاری انتخابات پیش رو مشخص شود . آنگاه دلایل همکاری یا عدم همکاری، شرکت و یا عدم شرکت آنان در انتخابات مشخص گردیده روی این عوامل کار شود .قرار نیست مطالبات ذهنی طبقه بندی شود بلکه تحقیق است که به آن عینیت می بخشد .کار سیاسی یا سیاسی کاری با در خدمت مردم بودن متفاوت است .اگر قرار است رسالت و اهداف غایی نهایی نظام جمهوری اسلامی تحقق یابد پس لاجرم باید در خدمت مربیان تعلیم و تربیت اهداف نظام بود . کاری که متاسفانه در طی دوره های قبل انجام نشده و اگر هم به آن توجه شده کم رنگ وبااهداف خاصی مانند افزایش درصد مشارکت سیاسی وکاهش عصیان مدنی آنان بوده است .مربیان تعلیم و تربیت مطالبه گر نبوده اند و عرصه تعلیم و تربیت جولانگاه تاخت و تاز دو جناح سیاسی و تسویه حساب های شخصی،حزبی و جناحی بوده است و آنچه نظام اسلامی به عنوان رسالت بر عهده آموزش و پرورش گذاشته بود مغفول و مظلوم ماند .برای پیشبرد اهداف والای نظام تعلیم و تربیت باید جامعه تحقیق ما کانالیزه نباشد و نمونه در بر گیرنده صفات تمامی جامعه هدف باشد تا اولا بدانیم چه داریم و کجا هستیم و بعد بدنبال مطلوب برویم .خلیلی به مهمترین انتظار نظام ورهبری از آموزش وپرورش هم اشاره کرد ویاد اور شد :انتظار نظام از آموزش و پرورش همان اهداف غایی و نهایی تعلیم و تربیت است که برای هر دوره تحصیلی و هر سال تحصیلی به صورت کلی تدوین شده و در سند چشم انداز آموزش و پرورش نیز موجود است .اما سوالات فعلی پس از گذشت نزدیک به نیم قرن از شکل گیری جمهوری اسلامی :آیا خانواده ها نیز این اهداف را غایی نهایی می دانند ؟ آیا تغییری در نگرش خانواده ها رخ داده است ؟ آیا در تحقق اهداف، ساختارها جوابگوست ؟ از۲۲بهمن۵۷ تاامروز کدام هدف و چه میزانی قابل حصول بوده و متحقق شده است ؟ کدام هدف تحقق نیافته ؟ علل تحقق و یا عدم آن چه بوده است ؟ آیانسبت به پژوهش های این حوزه حوصله توجه و تمرکز وجود داشته ؟ آیا اصالتا دغدغه ای برای پرداختن به این حوزه موجود بوده ؟این سوالاتی است که همیشه در پشت پرده معیشت فرهنگیان ، مجهول مانده و امروز نظام مقدس ما که از عطرآگین ترین نظام های تربیتی است باید چوب آنرا بر تن نحیف خود تحمل کند .